22 mei 2006 (maandag)

Deze ochtend om 9.15 uur vertrokken in Tiszafüred met de bedoeling om het circa 50 kilometer noordelijker gelegen Eger te bereiken. Al het goede over Eger snelt vooruit, want het schijnt een prachtige stad te zijn.

De tocht gaat van Tiszafüred over Poroszló, Borsodivánka naar Egerlövö. Daar leg ik even aan. Egerlövö kwam bij mij in beeld in de periode dat het idee ontstond om in Hongarije een (vakantie)huis te kopen. Het huis in Egerlövö was toen één van de mogelijke opties.
Toegegeven: het is een erg leuk dorp! Ik heb ondertussen veel slechtere en onrustiger dorpen en plaatsen gezien om te wonen.
Ik leg ook even in de dorpskroeg aan en kan het niet nalaten er een foto van te maken.

Het Tisza-meer

Van Egerlövö gaat het verder naar Mezökövesd en dan via Andornaktálya naar Eger. Net voor Andornaktálya krijg ik het taai. Er verschijnen wat glooiingen in het landschap. Niet spectaculair misschien, maar met mijn totale gewicht van zo'n 120 of 130 kilo (wat zal het zijn?) is het pittig. Eerst besluit ik om in een wijngaard maar eens een half uur in mijn boekje te gaan lezen en later moet ik tóch twee keer een stukje van 200 à 300 meter gaan lopen.

Tegen 15.00 uur bereik ik Eger. Op de fiets door de stad naar de Tourinform (de plaatselijke VVV). Wat men gezegd heeft is waar: wat is dit een mooie stad!

De Tourinform stuurt me naar een overnachtingadres. Iets van 7.000 forint per nacht of zo. Ik ga er naar toe en sta ineens oog-in-oog met een vreselijk steile helling. Ik laat me niet kisten en probeer naar boven te komen. Nadat ik een stukje op dreef ben, zie ik een eenvoudig huis met een bordje 'zimmer frei'. Ik bel aan en ja hoor: 2.500 forint per nacht. Ok, het zal vast minder luxe zijn, maar ze zijn wél bezig met mij Hongaars te leren! De vrouw des huizes heeft me vanmiddag al begeleidt naar het thermaalbad omdat ze bang was dat ik het niet kon vinden!

's Avonds een rondje gelopen en weer dezelfde indruk opgedaan: dit is MOOI!

De totale tocht bedroeg vandaag 55,3 kilometer.

Zittend in de wijngaard

23 mei 2006 (dinsdag)

Vandaag heb ik een wandeltour gedaan door Eger. De hele dag gelopen! Wat een fantastische stad is dat zeg!

Gisterenavond heb ik op een terras een kopje koffie gedronken. Blijkt dat mijn telefoon uit mijn zak is gevallen. Normaal gesproken betekent zoiets voor mij dikke stress, maar kennelijk heb ik al iets overgenomen van de 'nem-stress' mentaliteit van de Hongaren. Ik denk dat komt wel goed. En ja hoor: vanochtend de kroeg weer binnengestapt en voordat er een woord gezegd werd, had de bardame mijn foon al vast en gaf die aan me terug. Klasse toch? Ik ben voor haar naar de bloemenwinkel gegaan en wat vond ik? Een stenen Nederlands klompje met wat vetplantjes. Voor dit soort eerlijke mensen mag je wat overhebben vind ik.

Ik heb geen idee waar ik met mijn verhaal moet beginnen.

Als eerste ben ik naar De Burcht gegaan. Het was een zeer zonnige dag met een prachtig uitzicht. Het was geen overwogen besluit om met De Burcht te beginnen, maar ik kan het zeker aanbevelen om daar te beginnen. Je krijgt een geweldig overzicht over de stad en als je even later door de stad loop, herken je alle relevante punten direct. Jammer aan de Burcht is dat er voor ieder wissewasje weer betaald moet worden. Er zijn meerdere tentoonstellingen op het terrein, maar steeds zit er weer een juffrouw die centjes wil vangen. Volgens mij kan dat véél efficiënter (of ben ik nou weer de organisatie-adviseur aan het uithangen die een potentiële opdracht ziet?)! Het geheel is netjes onderhouden en erg aantrekkelijk om er te lopen. Beslist een aanrader.

Vervolgens ben ik de stad ingelopen en daar val je van de ene verbazing in de andere. Wat is dít mooi! Ik moet zeggen: het was een prachtige dag met zo'n 30 graden en dat helpt natuurlijk ook.
Je kunt van het communistische systeem zeggen wat je wilt, maar ze hebben erg veel oude gebouwen laten staan. Het is allemaal in die tijd misschien niet erg goed onderhouden, maar die inhaalslag maken ze nu dan wel.

Ik heb alles gezien wat er aan interessante dingen is, enkele bijzonderheden wil ik wel melden:

Na een warme dag is het goed toeven in het thermaal-bad. Eerst maar eens wat liggen en zwemmen in het 27-29 graden warme bad en daarna nog even bijkomen in het 38 graden warme bad.

Ik mensen in het Vlaams tegen elkaar praten en ik spreek hen aan. Per slot van rekening kun je nooit weten wat voor interessante dingen zij allemaal weer weten. Ze komen uit St. Job in 't goor en melden trots dat ze een Ollander bij zich hebben. Een uit Baarle-Nassau. Mijn eerste reactie is: die gaat mijn familie kennen! En ja hoor: even de vraag of hij d'n Dré kent en natuurlijk, want wie kent Dré van Kuijk nou niet als je uit Baarle-Nassau komt!

Lekker even liggen kletsen bij 38 graden en wat tips uitgewisseld over het wel en wee in Hongarije. Zij hebben als 3 jaar een vakantiehuis hier en kunnen mij weer van nuttige informatie voorzien!

25 mei 2006 (donderdag)

Vandaag houd ik een rustdag.

Ik blijf het eerste deel van de ochtend in de tuin zitten en de heer des huizes haalt al snel de Russische atlassen van 1966 (!) uit de kast.
Leuk om te zien is welke Nederlandse plaatsen hier op de kaart zijn gezet. Eén van de opvallende dingen is dat het plaatsje 'Ginneken' nog op een kaart van 1966 prijkt, terwijl het in 1942 door Breda is geannexeerd en niet meer als plaatsnaam 'Ginneken' bestaat.

We hangen samen heerlijk boven de kaarten en bestuderen de route van morgen, maar evalueren ook even de geschiedenis van Europa aan de hand van de kaart. We beginnen zo maar even in juli 1920 toen het Verdrag van Trianon is getekend en Hongarije 2/3 van zijn grondgebied verloor. Fijn als een Hongaar nauwelijks Duits spreekt, maar we zijn er uit gekomen.
Geweldig!

Tegen de middag ga ik naar het café Mirador waar ik de afgelopen dagen heb kunnen internetten. Het café is gevestigd in een bijzonder markant gebouw. Ik zal het niet proberen te beschrijven, maar kijk maar op de foto.

Café Mirador

Ik ga op de fiets naar het Szépasszony-völgy ('Tal der schönen Frauen'). Ik heb ook geen idee waarom het zo heet, maar is is één groot wijndrinkoord. De plaatselijke zigeuner violist heeft alleen mij maar als toerist om zich op te storten en samen drinken we een glaasje Egri Bikavér ('Erlauer Stierblut').

Ik maak nog een rondje langs het noorden van de stad waar de grote hypermarkten zoals Tesco gevestigd zijn. Door de stad terug, handdoek halen en weer lekker naar het Thermaalbad.

Na het eten loop ik nog een rondje door Eger. Wat mij nu opvalt is dat ik de hele week hier busladingen met kinderen heb zien komen. Waarom geen flauw idee, maar het geeft de stad wel schwung, het bruist. Dat merk ik ook als ik om half 8 en laatste rondje loop over Dobó tér: het is er nog druk genoeg met heel veel jeugd.

Ik neem met grote weemoed afscheid van deze prachtige stad.
Eén ding weet ik zeker: Dit is zo mooi en de atmosfeer is hier zó geweldig: hier kom ik ooit terug!

's Avonds praat ik nog bijna een uur met schoonzoon Peter Antal. Hij is volgens zijn kaartje 'assistent professor' op de universiteit van Eger. Hij doceert onder meer informatica en daar wil ik natuurlijk meer over weten. Het gesprek gaat natuurlijk al weer gauw over de Europa, de geschiedenis van Hongarije, de ontwikkelingen van Hongarije, maar ook over de niet te missen bezienswaardigheden.

We hebben gesproken over inkomen en prijzen in de vergelijking met Nederland en Hongarije. Mij was opgevallen dat een Big Mac menu hier 990 forint kost, € 4,00 zeg maar. Voor onze begrippen is dat normaal tot aan de goedkope kant.
Hier is McDonalds duur en een uitgesproken luxe als je daar gaat eten. Want even de vergelijking: als ik bij een restaurant ga eten, ben ik zo'n 1.400 forint (nog geen € 6,00) kwijt voor een maaltijd met een glas wijn of een groot glas bier.

Een heerlijk gesprek. Weer veel geleerd en gehoord.

26 mei 2006 (vrijdag)

Vrijdagochtend om 8.10 uur vertrek ik in Eger in de richting van Miskolc. Ik krijg nog koffie en twee appeltjes mee voor onderweg.
Er volgt een officieel uitzwaaien.
Geweldig, wat een lieve mensen!

Kilometers

Szilvásvárad <

Tiszafüred >

Printerversie