29 mei 2006 (maandag)

Het weerbericht voor vandaag gaf aan dat het in de ochtend droog was en in de middag een kans van 30% op een beetje neerslag. Om het risico van nat-worden zo klein mogelijk te maken, rijd ik om 8.45 uur in Miskolc-Tapolca weg en rijd ik zonder veel stops zo snel mogelijk naar Tokaj. Ik kom daar droog en wel tegen 13.00 uur aan. Gelukkig heeft het de hele dag niet geregend.

De tocht omvatte vandaag 66,7 kilometer.

Aankomst in Tokaj
Tokaj is een leuk en klein dorp, mooi van opzet en gezellig.

Bij Tourinform vraag ik een kamer dicht bij Hotel Degenfeld Palota omdat daar een T-Com hotspot is cq. zou zijn. Wat daar is, dan wel niet is komt later. Er wordt een kamer aanbevolen bij Angéla, 4.000 forint per nacht. Dat is om de hoek bij Degenfeld. Da's goe, doe maar.

Ikke naar Angéla, spullen uitgeladen en op naar Degenfeld omdat de RFID-site moet worden geüpdate immers SAP heeft vanochtend gemaild dat ze meedoen. Bij Degenfeld aangekomen vertelt de man dat ze helemaal geen hotspot hebben en dat de internetverbinding, op de ene kamer die ze met internet hebben, ook niet werkt.
Natuurlijk kijk ik ongelovig. Moet je tegen mij goed zeggen dat het niet werkt, dat maak ik wel uit! De man zegt: da's goed, loop maar mee en probeer het zelf maar.
Nadat ik heb vastgesteld dat de verbinding het wel gewoon doet, ga ik met de heren in onderhandeling hoe dat dit nou moet. Ik ga geen kamer van 7.300 forint nemen, voor het internet-lijntje. We praten wat heen en weer, er wordt gebeld en er blijkt in de kelder ook nog een aansluiting te zijn. Voor 300 forint per uur, mag ik daarvan gebruik maken. Dat lijkt me een faire deal.

Vervolgens 2 uur gewerkt en zowel de RFID-site als de Hongarije-site geüpdate.

Avond
's Avonds vis gegeten in een door de vrouw des huizes geadviseerd restaurant.
Ze vindt het leuk dat er juist nu een Nederlander op bezoek komt, omdat ze eind juni met het plaatselijk koor naar Nederland gaat. Er wordt uitgezocht waar ze verblijven en we kletsen heerlijk over Nederland en Hongarije.

Aansluitend wat gelezen en verslag geschreven, onder het genot van een glaasje Tokaji. Nu ik deze flessen zie blijkt dat ik al minstens 5 jaar zo'n fles in mijn wijnrek heb liggen en aldoor niet weet wat ik ermee moet. Nu weet ik dat wel: gewoon opdrinken.

Nou, morgen weer verder. De vrouw des huizes heeft geadviseerd om in Tarcal het fietspad naar de top van de oude vulkaan te volgen. Het uitzicht over de wijngaarden van Tokaj moet erg mooi zijn.
Ze belt morgen ook met haar kapper met de vraag of ik daar morgen terecht kan.

Onderstaand een paar foto's van onderweg en een foto van de meester zelf (op veler verzoek). Deze foto is genomen in de kerkers van het hotel.
Op de andere foto zie je de wijngaarden rondom Tokaj.

Eerste foto onderweg

30 mei 2006 (dinsdag)

Tegen 8 uur opgestaan, gedoucht en vervolgens kwam het ontbijt. Moet eens kijken hoe ze dat doen! Geen idee wat ik hiervoor ga betalen, maar ik eet er weer de hele dag van!
Wat rondgelopen en gefietst in Tokaj. Het is een liefelijk stadje. Niet veel te doen, maar wel erg netjes allemaal.

Kapper
Om 10.00 uur zit ik bij de kapper. Angéla heeft gebeld of het mogelijk is dat ik kom en via haar dochter komt het bericht dat het in orde is.

Het ontbijt

Maar ga maar eens aan een Hongaarse vertellen hoe je je haar wilt. Ik geef aan dat de zij- en achterkant best met de tondeuse mogen. De kast gaat open en er komt een degelijk model van Russische makelij naar boven. Zo eentje waar af en toe een pluk haar in vast zit.

Het resultaat mag er zijn, maar ja dat mag ook wel voor die centen zeg! Je begint er aan te wennen, want 600 forint is toch heel wat voor een knipbeurt. Voor de langzamere rekenaars, dat is € 2,40!
Als Heintje van Gastel bij mij aan de slag gaat moet ik 100 keer roepen dat ik iets niet wil: föhnen, wax en gel bijvoorbeeld en dan kost het uiteindelijk nog € 17,00. Voor dat geld kan ik hier 7 keer naar de kapper! En om nou te zeggen dat het bij Heintje 7 keer beter zit, nou nee.

De kapper

Wat vind je ervan? Mooi koppie toch?
De haargrens schuift wel in zekere richting op trouwens.

Fietsenmaker
Mijn fiets naar de fietsenmaker gebracht. Nou ja fietsenmaker. Een soort winkel-van-sinkel die ook een remkabeltje heeft. Ik vond de remblokken niet fijn meer en wilde nieuwe. Alle bakken met spullen in de winkel zijn op z'n kop gegaan om blokjes te vinden. Het lijkt erop of ie ze niet heeft, maar ja hoor: daar komen ze.

Hij maakt ze erop en om 14.00 uur haal ik mijn fiets weer op. Hij remt weer zoals het moet en de kosten? Zoals ik inmiddels gewend ben, vreselijk laag: 1.600 forint (€ 6,48). Voor 4 remblokjes én erop zetten!

Websites updaten
Het weer wordt slechter. Vanaf een uur of één regent het. Ik ga met mijn laptop naar een openbare internet gelegenheid. Daar staan vast pc's opgesteld waar de goe-gemeente op kan internetten, maar er ligt ook een los kabeltje dat in mijn laptop kan.
Ik werk stevig aan de RFID-site omdat de banners allemaal verandert moeten worden.

Paul komt op msn en we kletsen (met webcam, microfoon en speakers) hoe een en ander staat.

Wijntje drinken bij Csabáné en Angéla
Het blijft morgen ook nog slecht weer, geen weer om te fietsen dus. Om 20.00 uur ga ik vragen of ik nog een nacht langer kan blijven. Uiteraard. De heer des huizes (Csabáné) kruipt gelijk achter internet en gaat kijken hoe het weer zich ontwikkelt. Inderdaad morgenochtend nog slecht, morgenmiddag wat opklaringen en donderdag weer zonnig.
Niet alleen Nederland klaagt over het weer, maar Hongarije doet dat net zo, want ook hier is het weer momenteel niet wat het moet zijn!
Vervolgens gaan we allerhande foto's en websites door. Zo hoor je weer eens wat. Ondertussen komt Angéla thuis en ze nodigen mij uit voor een wijntje. We praten verder over voormalig oost en west en de huidige situatie. Het verbaasd mij dat het reizen tussen de voormalige oostbloklanden vóór 1989 ook niet zo makkelijk ging. Even naar Tsjecho-Slowakije of Polen zat er niet in en de DDR was helemaal een zeer strikt communistisch bolwerk.
Het over en weer meenemen van spullen vanuit het ene land naar het andere kon niet of nauwelijks omdat de prijssystemen voor de berekening van de verkoopsprijs onderling verschilden, waardoor bijvoorbeeld kleding in Tsjecho-Slowakije erg goedkoop was. Meenemen naar Hongarije was verboden en strenge alles controlerende grenswachten zorgden er wel voor dat alles werd uitgeplozen.

Iets anders wat ik niet wist:
Russen moesten 3 jaar in militaire dienst, waarvan 2 jaar in het buitenland. In die periode mochten ze ook niet naar huis. In het land waarin ze zaten deden ze veel voor het land zelf, bijvoorbeeld helpen bij overstromingen en dergelijke. Contact tussen soldaten en de plaatselijke bevolking was absoluut verboden en werd zwaar bestraft!

Csabáné vertelt me verder nog over het leven in de communistische tijd:
* één keer per jaar konden we op vakantie. Weliswaar binnen Hongarije, maar we kregen van de baas vakantiebonnen waarmee we vakantiefaciliteiten konden boeken;
* we moesten wel 10 jaar wachten op een auto en telefoon, maar het wás er eigenlijk allemaal. We kwamen niets te kort;
* Hongarije was véél liberaler als de andere oostblokstaten. We konden zelfs eigen bedrijven hebben;
* Rusland 'gebruikte' Hongarije om dingen vanuit het westen op een stille en eenvoudige wijze geregeld te krijgen;
* reizen naar Oostenrijk was veel sneller en makkelijker geregeld als het reizen naar Tsjecho-Slowakije.

Om half 11 ga ik richting bed. Het is me ondertussen bekend dat de Hongaren met de kippen op stok gaan. Het is hier ongeveer 1 à 1½ uur eerder donker én dus 's morgens 1 à 1½ uur eerder licht. Om 4.00 uur beginnen de vogels al te fluiten!

Foto's
Hieronder een paar foto's van Tokaj. In de eerste serie, linksonderaan is het huis van de familie Kovács.
De middelste van de drie kleintjes is de synagoge die momenteel wordt verbouwd.

Mijn nieuwe kapsel

31 mei 2006 (woensdag)

Het heeft vannacht en vanochtend geregend. Ik heb NIETS gedaan! Ja! Ik kan het!

Ik ben naar het dorp gefietst (is niet zo ver, maar ik dacht: och, misschien kom ik nog eens ergens) en heb bij één van de tenten koffie gedronken. Eerst nog met mijn jas dicht op het terras, maar later toch maar binnen. Ik heb veel gelezen in het boek 'de kracht van het geduld' en ben vervolgens maar eens mijn eigen 'levenslessen' gaan opschrijven.
Tegen de middag broodjes, vleeswaren en melk gekocht en naar m'n kamer gegaan. Broodjes op en vervolgens lekker op bed gezeten en boekje gelezen.

Met Angéla gesproken over wijn. Csabáné had gisteren gezegd dat ie naar Mezökövesd moest en dat ie voor mij best wat wilde meenemen en bij mijn auto brengen. Nou, dat is dat mooi geregeld: échte Tokaj-wijn uit Tokaj (!) wordt naar Szentistván gebracht. Femmy zal het bij haar wegzetten en dat kan dus mooi mee naar huis! Da's geregeld.
Nou alleen nog in Eger de echte Egri Bikavér ('Erlauer Stierblut') halen en we kunnen thuis voort!

Ik ben even mijn e-mail gaan bekijken in die openbare internetruimte. Sta ik even te kletsen, want de beheerder van de toko is geïnteresseerd wat ik eigenlijk doe. Ik sta ondertussen mijn bril schoon te maken en ja hoor: bril in tweeën!
Gelijk door iemand naar de opticien begeleidt, maar het duurt één week om 'm te repareren. Het advies luidt dan ook om in Nyíregyháza te kijken. Mogelijk kunnen ze het daar sneller.
Gelukkig heeft een souffleur mij voor vertrek gewezen op het meenemen van een reservebril. Dat is een geluk, gaat het leven tóch weer verder.

De rest van de middag weer maar in de kelder van het hotel gezeten. Het regende immers pijpenstelen, dus dan maar e-mail beantwoorden en sites bijwerken.

Vanavond een heerlijke en pittige bonenschotel gegeten. Tokaj-wijntje erbij en Jan geniet weer!

1 juni 2006

Bij het vertrek zag het er niet mooi uit. Een dikke bewolking hing over Tokaj, maar tóch besluit ik om 9.00 uur om weg te gaan. Ik heb 3 mogelijke routes uitgestippeld en moet na een kilometer of 9 gaan beslissen welke route ik neem. Ik kies de snelste en daarmee de ongezelligste omdat het weer er niet beter uitziet. Het wordt een tocht van 42,2 kilometer rechte weg naar Nyíregyháza.

Vlak vóór het vertrek vanuit Tokaj maak ik nog deze foto van de samenloop van de Tisza (rechts) en de Bodrog (links).

Samenloop Tisza (rechts) en Bodrog (links)

Naschrift

Ondanks het feit dat Tokaj een kleine plaats is waar ik vanwege de regen weinig heb kunnen doen, is het verslag omvangrijk. Daar had ik natuurlijk ook alle tijd voor!
Verveeld heb ik me geen moment! Rust houden is ook wel eens lekker.

Kilometers

De voorbereidingen <

Balatonfüred >

Printerversie